Το αρχιπελαγος
Κι η πρωρα των αφρων του
Κι οι γλαροι των ονειρων του
Στο πιο ψηλο καταρτι του ο ναυτης ανεμιζει
Ενα τραγουδι
Ο ερωτας
Το τραγουδι του
Κι οι οριζοντες του ταξιδιου του
Κι η ηχω της νοσταλγιας του
Στον πιο βρεμενο βραχο της η αρραβωνιαστικια προσμενει
Ενα καραβι
Ο ερωτας
Το καραβι του
Κι η αμεριμνησια των μελτεμιων του
Κι ο φλοκος της ελπιδας του
Στον πιο ελαφρο κυματισμο του ενα νησι λικνιζει
Τον ερχομο.
...................................
Love.
Archipelago
and the bow of its froths
and the seagulls of its dreams
On its highest mast ,the sailor winnows
A song.
Love.
Its song
And the horizons of its journey
And the echo of its nostalgia
On her most soaking rock, fiancee awaits for
A ship.
Love.
Its song
And the horizons of its journey
And the echo of its nostalgia
On her most soaking rock, fiancee awaits for
A ship.
Love.
Its ship
and the insouciance of its yearly winds
and the jib of its hope
In its lightest wave, an island rocks
Coming.
and the jib of its hope
In its lightest wave, an island rocks
Coming.
Odyseas Elytis
No comments:
Post a Comment