Les Dessous D'une Vie Ou La Pyramide Humaine - Η Κρυφή Ζωή Μιάς Ανθρώπινης Πυραμίδας

D'abord, un grand désir m'était venu de solennité et d'apparat. J'avais froid. Tout mon être vivant et corrompu aspirait à la rigidité et à la majesté des morts. Je fus tenté ensuite par un mystère où les formes ne jouent aucun rôle. Curieux d'un ciel décoloré d'où les oiseaux et les nuages sont bannis. Je devins esclave de la faculté pure de voir, esclave des mes yeux irréels et vierges, ignorants du monde et d'eux-mêmes. Puissance tranquille. Je supprimai le visible et l'invisible, je me perdis dans un miroir sans tain. Indestructible, je n'étais pas aveugle.

................................

Πρώτον, μια μεγάλη επιθυμία να έρθει σε μένα με επισημότητα και μεγαλοπρέπεια. Ήμουν παγωμένος. Όλο μου το είναι, ζωντανό και φθαρμένο φιλοδοξούσε γιά την ακαμψία και τη μεγαλοπρέπεια των νεκρών. Ήμουν τότε στον πειρασμό από ένα μυστήριο, όπου τα σχήματα δεν διαδραματίζουν κανένα ρόλο. Περίεργος ξεθώριασα σε έναν ουρανό όπου απαγορεύονται τα πουλιά και τα σύννεφα. Έγινα σκλάβος από την καθαρή ικανότητα να δούν ένα δούλο τα μάτια μου, και σε κενό εξωπραγματικό, αγνοούν τον κόσμο και τον εαυτό τους. Ήσυχη Δύναμη. Κατήργησα τα ορατά και αόρατα, χάθηκα σε έναν καθρέφτη. Άφθαρτος, δεν ήμουν τυφλός.

.....................................

First, a great desire to come to me in solemnity and pomp. I was cold. All my being alive and corrupt aspired to the rigidity and the majesty of the dead. I was then tempted by a mystery where the forms do not play any role. Curious faded to a sky where the birds and the clouds are banned. I became a slave to the pure power of seeing a slave of my eyes and blank unreal, ignorant of the world and themselves. Quiet power. I suppressed the visible and invisible, I lost myself in a mirror. Indestructible, I was not blind. 

 Poetry : Paul Eluard 
Painting : Salvador Dali ("Sugar Sphinx")