Πάνω στο λόφο
σού ‘στρωσα πευκοβελόνες
κι έριξα πάνω τους αχτίδες
ήλιου κι από πάνω
σου ‘στρωσα ένα χαμόγελο
να μην κόβεται το κορμί σου.
σού ‘στρωσα πευκοβελόνες
κι έριξα πάνω τους αχτίδες
ήλιου κι από πάνω
σου ‘στρωσα ένα χαμόγελο
να μην κόβεται το κορμί σου.
Κι είπα στο χρόνο
να μη σε ξυπνήσει.
να μη σε ξυπνήσει.
Ή, πιο καλά, να σε ξυπνήσει
όσο μπορούσε αργότερα,
όσο μπορούσε αργότερα,
γιατί πολλές φορές τα πράγματα
γίνονται μια φορά
γίνονται μια φορά
κι ας είναι οι μέρες όλες ίδιες
και ο ήλιος αιώνιος.
...................................
Over the hill I laid
pine tree needles for you
and on them I threw beams
of the sun and above it all
i put a smile for your body
not to be hurt.
And I asked time
not to wake you up.
Or better, to wake you up
as late as possible
because many times
things happen only once
even though days look the same
and the sun seems eternal.
και ο ήλιος αιώνιος.
...................................
Over the hill I laid
pine tree needles for you
and on them I threw beams
of the sun and above it all
i put a smile for your body
not to be hurt.
And I asked time
not to wake you up.
Or better, to wake you up
as late as possible
because many times
things happen only once
even though days look the same
and the sun seems eternal.
Nikiforos Vrettakos
No comments:
Post a Comment