Tuesday, 7 December 2010

Mouvement - Κίνηση

Η παλλόμενη κίνηση 
της όχθης του ποταμού 
πέφτει,
Το χάσμα στην πρυμναία δοκό,
Η ταχύτητα του χεριού-κιγκλιδώματος
Το πελώριο πέρασμα της ροής
Που διευθύνεται 
από αδιανόητα φώτα
Και η χημική νεότητα
Ταξιδευτές περιτριγυρισμένοι 
από τα νάματα της κοιλάδας
Καί το ρεύμα.

Αυτοί είναι οι κατακτητές του κόσμου
Αναζητώντας μια ατομική χημική περιουσία  
Διασκέδαση και άνεση ταξιδεύουν μαζί τους 
Παίρνουν την εκπαίδευση 
Γιά τις φυλές, τις τάξεις, και τα ζώα, σε αυτό το πλοίο. 
Ανάπαυση και ζάλη 
Για το χειμαρρώδες φως, 
Για τις φοβερές νύχτες της μελέτης.

Γιατί από την κουβέντα ανάμεσα στη συσκευή,-αίμα,άνθη,φωτιά, 
κοσμήματα-
Από τούς ταραγμένους υπολογισμούς σε αυτό το κατάστρωμα της φυγής,
-Μπορείς να δείς,να κυλά σαν ανάχωμα πέρα από την υδραυλική 
κινητήρια οδό,
τερατώδης, αέναα φωτιζόμενη,-η δική τους παρακαταθήκη σπουδών'
Με αυτούς οδηγημένους σε εναρμόνια έκσταση 
καί στον ηρωισμό της ανακάλυψης.

Στα πιο εντυπωσιακά ατμοσφαιρικά συμβάντα 
Ένα νεανικό ζευγάρι αποτραβιέται στην αψίδα εισόδου, 
-Είναι μιά αρχαία συστολή που μπορεί να συγχωρεθεί; - 
Και τραγουδά και στέκεται φρουρός.

...........................

Le mouvement de lacet sur la berge des chutes du fleuve,
Le gouffre à l’étambot,
La célérité de la rampe,
L’énorme passade du courant
Mènent par les lumières inouïes
Et la nouveauté chimique
Le voyageurs entourés des trombes du val
Et du strom.
Ce sont les conquérants du monde
Cherchant la fortune chimique personnelle;
Le sport et le confort voyagent avec eux;
Ils emmènent l’éducation
Des races, des classes et des bêtes, sur ce Vaisseau.
Repos et vertige
A la lumière diluvienne,
Aux terribles soirs d’étude.
Car de la causerie parmi les appareils,—le sang, les fleurs, le feu, les bijoux—
Des comptes agités à ce bord fuyard,
—On voit, roulant comme une digue au delà de la route hydraulique motrice,
Monstrueux, s’éclairant sans fin,—leur stock d’études;
Eux chassés dans l’extase harmonique
Et l’héroïsme de la découverte.
Aux accidents atmosphériques les plus surprenants
Un couple de jeunesse s’isole sur l’arche,
—Est-ce ancienne sauvagerie qu’on pardonne?—
Et chante et se poste.



Poetry: Arthur Rimbaud 
Greek Translation: Panagiotis Xourafas

No comments: