Κάποτε
μου είπαν: "ο ουρανός θα ξεσηκωθεί"!
Μέρα
τη νύχτα θα κάνει γι' αυτούς που δεν κοιμούνται
πριν
το χάραμα. Και τότε μόνο, τ'αστέρια θα είναι εκεί
μα
δεν θα φαίνονται, όπως τα αισθήματα
που
ψάχνουν λέξεις και δεν βρίσκουν
όπως τα χέρια που
μένουν γυμνά απο αγκαλιά,
τα μάτια υγρά απο
μιά ανάμνηση.
Κάποτε
μου είπαν: "η θάλασσα θα διπλωθεί"!
Και
κεί που κάποτε πνιγόμασταν τώρα παιδιά θα παίζουν.
Κάποτε
μου είπαν πως τέλος δεν θα υπάρξει.
Μονάχα
αρχή. Η εξουσία της αγάπης,
όπως διαπερνά σαν
δόρυ, την πανοπλία των προστατευμένων.
Η
ώρα της επανάστασης πλησιάζει!
....................
Once they told me: "the sky will rise up"!
Will turn the night into day for those sleeping
before the dawn. And only then, the stars
will be there but they'll be unseen,
like emotions reaching out for words and not finding any,
like hands staying with no hug, eyes wet from a memory.
Once they told me: "the sea will fold"!
And wherever we choked once, now kids will play.
Once they told me that the end won't ever be.
Only the outset. The authority of love, as it
penetrates like a spear, the armor of the protected.
The time of revolution is approaching!
Panagiotis Xourafas
(in italics)
& the poetic group of Synyparxi...
No comments:
Post a Comment