Άϋλος Αυλός - Immaterial Flute

Άυλος αυλός, ρηχός
σαν τραγούδισμα γρύλων
σε αγάλματα σεντονιών.
Ξύπνημα κάθιδρο γέννημα
των λωτοφάγων σκιών.
Δίπλα σου το αδέξιο βήμα
του τρομαγμένου παιδιού
στο απανέμι της οδύνης.
Χάθηκες φίλε χάθηκες
στις άγονες υποσχέσεις
της ουδετερότητας.

Μάτια ραγισμένα, τρύπια
βλέμματα ασθενικά σαν
καθαγιασμένα μηδενικά.
Νυχτολούλουδα μαραμένα
στις φωταψίες των άνω.
Λένε πως κόπηκες στα δυό 
για να σωθείς, πως όρμηξες
στ' ανήμερο του ωκεανού.
Χάθηκες φίλε χάθηκες
στον αιματόβρυτο χορό
των ιερών κειμένων.

Και σπαρταράν αλύπητα
οι ίριδες, τα αλμυρά της ώχρας
καθως γυρίζουν κι αρμενίζουν
στα πρόωρα και στα πρώρα,
μα τώρα, ποιός ήλιος μοχθηρός
μα τώρα, ποιό φεγγάρι βάλσαμο
σε υποδέχεται στο σπίτι σου;
Τι σχήμα έδωσε η ανάμνηση
των πληρεξούσιων ήχων τους,
στο πρίσμα της επιστροφής;
Χάθηκες φίλε χάθηκες...

....................



Immaterial Flute, shallow
like the singing of crickets
to statues of sheets.
Awakening sweaty creation
of lotus eating shadows.
Beside you the awkward step
of the frightened child
to the leeward of suffering.
You got lost pal got lost
in the barren promises
of neutrality.

Eyes cracked, leaky
Sickly looks like 
hallowed zeros.
Night flowers wilted
under illuminations of the upper.
They say you were cut in two
to be saved, and rushed
to the untamable ocean.
You got lost pal got lost
in the sanguinary dance
of sacred texts.

And writhe mercilessly
the irises, salty parts of ocher
As they turn and sail
in preterm and in the bow,
but now, what evil sun
but now, what balsam moon 
welcomes you home?
What shape gave memory
of their proxy sounds,
through the prism of return?
You got lost pal got lost ...



Panagiotis Xourafas