-α-Στο βιβλίο των νεκρών
αναφέρεται ρητώς:
Σε τούτη εδώ την πόλη
ακόμα και τα δέντρα
είναι εν δυνάμει παράνομα.
Με την πρώτη υποψία
Άνοιξης πάνω τους,
θα εκριζώνονται πάραυτα.
-β-
Στο βιβλίο των νεκρών
οι μεγάλοι σοφοί λένε
δίχως περιστροφές
πως για τους ανθρώπους
δεν υπάρχει ανησυχία.
Με την πρώτη υποψία
Φθινοπώρου πάνω τους,
θα έχουν και αυτοί
την τύχη των δέντρων.
-γ-
Στο βιβλίο των νεκρών
το φάντασμα είναι στο σπίτι
ενω εμείς στην πόλη.
Κατά μία άλλη εκδοχή,
το σπίτι είμαστε εμείς
και το φάντασμα η πόλη.
Κατά μία τρίτη εκδοχή
το φάντασμα είμαστε εμείς.
-δ-
Στο βιβλίο των νεκρών
δεν υπάρχουν ήρωες
ούτε καν στα περιεχόμενα.
Πρωταγωνιστούν πάντα
αθώοι μικροαστοί: οι καλοί,
ένοχοι μελαψοί: οι κακοί
και τοξικομανείς: οι άσχημοι.
-ε-
Στο βιβλίο των νεκρών
ξαγρυπνούνε γυάλινοι
ανθρώποι θεοσκότεινοι,
ωχρές βιτρό φιγούρες
με τα Γαίτικα τους πρόσωπα,
μικρές τετανικές εκλάμψεις
στην αχλή της πόλης
που πεθαίνει διαρκώς
χωρίς πιά ν'ανασταίνεται.
-στ-
Στο βιβλίο των νεκρών
σαν πλήκτρα στα δάχτυλα
από άσπρα και μαύρα σύνορα
σελίδα το μπαλκόνι,
μπαλκόνι το καλώδιο,
καλώδιο το φεγγάρι,
όσο το σύμπαν σκύβει μυστικά
στο πορφυρό ηλιοβασίλεμα
θρώσκουν ψηλά οι ημεράλωπες.
-ζ-
Στο βιβλίο των νεκρών
τ'αστέρια πέσαν στον υπόνομο
μαζί με το βλέμμα του παιδιού.
Χαμένο και μαζί ξεχασμένο
φως που φυλακίζει τη σιωπή
σε αναμνήσεις σελιδοδείκτες
σιλυβανθών και γιασεμιών.
Στο τέλος της μέρας όλοι
επιβάτες είμαστε βουβοί
σε λεωφορείο παροπλισμένο.
-η-
Στο βιβλίο των νεκρών
ο ύπνος και ο δίδυμος θάνατος
παλιοί γνώριμοι των χρωμάτων
έχουν μιά ειρήνη φθισική στα μάτια.
Όνειρο είναι η ζωή και το τέλος,
άλλο δεν είναι παρ' η αφύπνιση του.
Ψάχνοντας δειλά δειλά τον ήλιο
πίσω από κεραίες τηλεόρασης,
φουντώνει ο αχός του θιάσου.
-θ-
Στο βιβλίο των νεκρών
το άλικο και το μαύρο σχεδόν
ισορροπούν στο ουράνιο τόξο
των δολίχων ματιών της ψυχής.
Στην τεφροδόχο της θάλασσας
σφυρίζουν τα λόγια της άμμου:
Η ζωή των ανθρώπων αξίζει
όταν λήγει με ήτα και όχι με ήττα.
.........................
-a-
In the book of the dead
it is mentioned explicitly:
In this city here
even the trees
are potentially illegal.
With the first suspicion
of Spring on them
they will be uprooted at once.
-b-
In the book of the dead
the great sages say
without any rotations
that for humans
there is no concern.
With the first suspicion
of Fall on them
they will also have
the fate of the trees.
-c-
In the book of the dead
the ghost is in the house
while we are in the city.
In another version,
we are in the house
and the ghost is in the city.
In a third version
the ghost is us.
-d-
In the book of the dead
there are no heroes
even in the contents.
Stars are always
innocent middle class: the good,
swarthy culprits: the bad
and addicts: the ugly.
-e-
In the book of the dead
stay sleepless glass
men completely dark,
stained pale figures
with Gaitis like faces,
small tetanic bursts
in the haze of the city
constantly dying
but no longer resurrecting.
-f-
In the book of the dead
like keys in fingers
of white and black borders
page to balcony
balcony to cable
cable to the moon
as the universe secretly bends
down the purple sunset
the hemeralopes look high above.
-g-
In the book of the dead
the stars fell into the gutter
along with the eyes of the child.
Lost and also forgotten
Light imprisoning silence
in bookmark memories
thistle flowers and jasmines.
At the end of the day we all
are silent passengers
of an abandoned bus.
-h-
In the book of the dead
Hypnos and his twin Thanatos
old acquaintance both of the colors
have a pthisical peace in their eyes.
Life is a dream and the End
is nothing else but its awakening.
Looking timidly at the sun
behind television antennas,
rages the tumult of the troupe.
-i-
In the book of the dead
the scarlet and the black nearly
balance in the rainbow of the
horsegram eyes of the soul.
In the urn of the sea
the words of sand hiss:
Human life is worth living when
ending with eta and not defeat.
Panagiotis Xourafas
No comments:
Post a Comment