Αποτυχίες, συμβιβασμοί, αλκοόλ,
χειρόγραφα σκισμένα,
πράξεις ηρωισμού στη φαντασία μου,
αφήνοντας σαν τον αυνανισμό,
μιαν αίσθηση ταπεινωμένου αντρισμού,
λαχεία που πέφτουν στις ονειροπολήσεις μου,
ο χρόνος και η φιλοδοξία που σαν σκυλιά
μοιράζονται τα κόκαλά μου
κι άλλοτε μια λύσσα
να εξευτελιστείς για να ξεχάσεις
όλα όσα δεν έγιναν ή μήπως υπομείνεις
αυτά που είναι να γίνουν.
Κι η ποίηση; Η ποίηση-ένας τρόπος
για να πεθαίνεις όλο και πιο δύσκολα κάθε μέρα…
........................
Failures, compromises, alcohol,
manuscripts torn,
acts of heroism in my imagination,
leaving like masturbation
a sense of humiliated manhood,
lotteries winning in my daydreams,
time and ambition that like dogs
keep sharing my bones
and sometimes a kind of rage
to be humiliated so as to forget
everything that wasn't done or
maybe endure what is to be done.
And poetry? Poetry-is a way
to die harder and harder every day ...
Tasos Livaditis
No comments:
Post a Comment