Με τέτοια σφοδρότητα τού ανέμουΈρχεται από τη θάλασσα, τούς ήχους τους
Εξαπλώνοντας στοιχειωδώς
Τη σιωπή της νύχτας.
Μονος στο κρεβάτι σου,θα ακούς
Επίμονα στο τζάμι
Να παίζει, κλαίοντας και καλώντας
Κάποιος να χαθεί.
Αλλά δεν είναι αυτος που αγρύπνια
Εχει, αλλά μιά άλλη δύναμη
Ότι το σώμα σου είναι τώρα φυλακή
Όχι σαν άνεμος ελεύθερo,αυτό θυμήσου.
............................
El viento y el alma
Con tal vehemencia el viento
viene del mar, que sus sones
elementales contagian
el silencio de la noche.
Solo en tu cama le escuchas
insistente en los cristales
tocar, llorando y llamando
como perdido sin nadie.
Mas no es él quien en desvelo
te tiene, sino otra fuerza
de que tu cuerpo es hoy cárcel,
fue viento libre, y recuerda.
Luis Cernuda
No comments:
Post a Comment