Âme Profonde Et Tranquille - Ψυχή Γαλήνια Και Βαθιά

Βλέπεις τα βουνά και την πόλη

με την ίδια σοβαρή ματιά.

Σε λευκή μουσελίνα,

Ακουμπάς ονειρικά

πάνω στην γκρίζα ομίχλη.

Το φεγγάρι λικνίζεται

αφημένο στη σιωπή

το δέντρο καπνισμένο και υγρό'

Τίποτε δεν έχει για τις πεδιάδες ακουστεί,

Κείνη η αβέβαιη φήμη

Πως άνθρωποι ζούνε ανάμεσά τους.

........................

Tu vois les monts et la ville
D’un même grave regard.
Dans la mousseline blanche,
Rêveusement tu te penches
Sur le fond gris du brouillard.
La lune qui se balance
Est partie avec silence
De l’arbre humide et fumeux ;
On n’entend rien de la plaine
Que la rumeur incertaine
Des hommes vivant entre eux.

Cecile Sauvage