Νικηφόρος Βρεττάκος :Τρία Σύντομα Ποιήματα

1. Πλούμιτσα

Πρόσμενες να με δεις όπως το δέντρο

που κουνιέται από τ' άνθη του!.. Όμως όχι!

Χρειάζεται πολύς ήλιος για ν' ανθίσεις!

2. Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου

Μην με μαρτυρήσεις!

Και προπαντός να μην του πεις 
πως μ' εγκατέλειψεν η ελπίδα!

Καθώς κοιτάς τον Ταϋγετο, 
σημείωσε τα φαράγγια που πέρασα. 
Και τις κορφές που πάτησα. Και τα άστρα

που είδα. Πες τους από μένα, πες τους από τα δακρυά μου,

ότι επιμένω ακόμη πως ο κόσμος

είναι όμορφος!

3. Κι' αν τυχόν

Κι' αν τυχόν κάπου ανάμεσα

στους γαλάζιους διαδρόμους

συναντήσω αγγέλους,

θα τους μιλήσω Ελληνικά

επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες.

Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική.

............................

1. Ploumitsa

You waited to see me like the tree

moving from its flowers!...But,no!

It takes more sun light for you to bloom!

2. A Letter to the man from my country

Don't betray me!

And above all, don't tell him that hope has abandoned me!

As you stare at Taygetus, spot the canyons

I crossed. And the tops I have stepped on. And the stars

I have seen. Tell them on behalf of me, on behalf of my tears,

I still insist that the world 

is beautiful!

3. Even if

And even if, in some place through

the blue corridors

I meet angels,

I will talk to them in Greek

for they don't speak any language.

They speak to each other with music. 

Nikiforos Vrettakos