μια απ’ τις καταπακτές του χρόνου
ξεχύθηκε ένα φως παράξενο
τόσο διαπεραστικό
που καθώς κοίταζαν οι άνθρωποι
ο ένας τον άλλον καχύποπτα
φάνηκαν τα ανεκπλήρωτα πάθη
τα στίγματα της κάθε ύπαρξης
η αγωνία μιας υπέρβασης
που καίει τους πάντες
το καθημερινό ψέμα
πως όλα πάνε καλά
.......................
Opening up
one of the trap doors of time
a strange light came out
so piercing
that while people looked
at each other suspiciously
the unfulfilled passions became visible
the stigmas of every existence
the agony of a transcendence
that burns everyone,
the everyday lie
that everything goes well.
Pavlos Paraskevaidis
No comments:
Post a Comment