Το Σονέτο Της Δύσκολης Αγάπης - Soneto Do Amor Difícil

 

Η ερημική παραλία αναλαμβάνει
μόλις φεύγει η θάλασσα, το επιθυμείν:
Η αγάπη μας είναι σαν την μόνη ορμή
ενώ δεν είναι παρά μιά υπόσχεση...

Αλλά στην ακτή που το κύμα ξεσπάει
ένα λογότυπο νοσταλγίας του λουλουδιού
θα πρεπε να είναι εκεί ν'αναπληρώνει
την έλλειψη ενάντια στις φήμες.

Αιφνίδια και οδυνηρή, λάμποντας
η νεκρική σιγή που μας εμποδίζει
σαν θάλασσα και παραλία μεγάλη προβλήτα
να ένωσε ξαφνικά,γεμώντας το λουλούδι βλέννες.

Και έτσι μόλις γεννήθηκε η δύσκολη αγάπη
προς απογοήτευση της καμπύλης τού ουρανού σου. 


........................ 


A praia abandonada recomeça
logo que o mar se vai, a desejá-lo:
é como o nosso amor, somente embalo
enquanto não é mais que uma promessa...

Mas se na praia a onda se espedaça,
há logo nostalgia duma flor
que ali devia estar para compor
a vaga em seu rumor de fim de raça.

Bruscos e doloridos, refulgimos
no silêncio de morte que nos tolhe,
como entre o mar e a praia um longo molhe
de súbito surgido à flor dos limos.

E deste amor difícil só nasceu
desencanto na curva do teu céu.




David Mourão Ferreira