Είδα - I Saw

 


















Eίδα μια χώρα ξωτικιά στ' ανήσυχο όνειρό μου:
πόσ' όμορφη δε θα το πει ποτέ καμιά ψυχή.
Tο νου μου πήρε κι άφησα το φτωχικό χωριό μου
κι έκανα τάμα μόνο εκεί ν' αράξω· μόνο εκεί.

Tρελλό παιδί ξεκίνησα δεμένο με τα μάγια
του ονείρου μου, κι εγνώρισα τις χώρες του γιαλού,
είδα τις χώρες π' άστραφταν σε κάμπους και σε πλάγια,
μα η χώρα μου, όλο πήγαινα- κι ήτανε πάντ' αλλού.

Διαβάτες μ' ανταμώσανε καλοί και μου 'παν: Mείνε
είν' όμορφη κι η χώρα μας· καιρός ν' αράξεις πια.
είν' όμορφη κι η χώρα σας, διαβάτες, μα δεν είναι
εκείνη που ονειρεύτηκα και με τραβάει μακριά.

Έτσ' είναι. Σύρτε, κι άστε με να σιγοταξιδεύω
και να περνάω μονάχος μου και κάμπους και βουνά,
ίσως τη βρω· μ' αν δεν τη βρω τη χώρα που γυρεύω
μη μου ζητάτε, αδέρφια μου, ν' αράξω πουθενά...



................................



In my restless dream I saw an exotic place:
so beautiful that no soul will ever tell. 
It captured my mind so I left my humble village
and I did vow to stay only there; just there.

Crazy child as I was, I started, tied to the spell
of my dream, to know the lands of the beach,
I saw the lands glistening in valleys and on slopes
but my land, as I proceeded-was always elsewhere. 

I met nice passers-by and they told me: Stay
our land is beautiful too; it's time for you to rest.
your land is also beautiful you passers-by, but it is not
the one I dreamed and keeps on pulling me away.

That's it. Go away, and let me travelling slowly
and passing on mountains and valleys all alone,
I may be find it· but if I don't find the land I seek
don't ask me, brothers, to settle down...   




Lampros Porphyras