Βίαιος άνεμος, που δυνατά στενάζει
Θλίψη τόσο ανείπωτη για τραγούδι'
Άγριος άνεμος,
όταν το αγέλαστο σύννεφο
Καμπανοχτυπάει όλη νύχτα'
Λυπητερή καταιγίδα
με τα μάταια της δάκρυα,
Γυμνά δάση,
με τα τεντωμένα κλαδιά τους,
Βαθιές σπηλιές
και θλιβερή θάλασσα ανοιχτή,
Θρήνος, γιατί ο κόσμος είναι άδικος!
......................
Rough wind, that moanest loud
Grief too sad for song;
Wild wind, when sullen cloud
Knells all the night long;
Sad storm whose tears are vain,
Bare woods, whose branches strain,
Deep caves and dreary main,
Wail, for the world’s wrong!
Percy Shelley
Θλίψη τόσο ανείπωτη για τραγούδι'
Άγριος άνεμος,
όταν το αγέλαστο σύννεφο
Καμπανοχτυπάει όλη νύχτα'
Λυπητερή καταιγίδα
με τα μάταια της δάκρυα,
Γυμνά δάση,
με τα τεντωμένα κλαδιά τους,
Βαθιές σπηλιές
και θλιβερή θάλασσα ανοιχτή,
Θρήνος, γιατί ο κόσμος είναι άδικος!
......................
Rough wind, that moanest loud
Grief too sad for song;
Wild wind, when sullen cloud
Knells all the night long;
Sad storm whose tears are vain,
Bare woods, whose branches strain,
Deep caves and dreary main,
Wail, for the world’s wrong!
Percy Shelley
No comments:
Post a Comment