31 Μαρτίου - March 31

Σκοντάψαμε στο ρείθρο

Των προθύμων νεκρών'

Με το μυαλό μας πάνω

Και τα μάτια μας κάτω

Χάσαμε στον υπόνομο

Τα κλειδιά της άνοιξης.

Την εποχή που αγαπήσαμε,

Όπως κι'αν την αγαπήσαμε

Περιγραμμένοι όντας κύκλοι

Στο ρόμβο της ευφορίας

Μας την γυρνά σε μίσος

Το απεχθέστατο σκιάχτρο

Στο αγρόκτημα τού φόβου.

Μας υποσχέθηκαν ανέξοδα

Ωδές στην ύψιστη χαρά

Αλλά μας δώσανε,αλίμονο

Σονάτες δίχως σεληνόφως.

Α,εσύ ποιητή της βροχής

Συνοδοιπόρε ευκολόπιστε

Με το γλυκόπικρο βλέμμα

Της ενοχής των ζουμπουλιών,

Σου υποσχεθήκαν τη ζωή τους

Μ'αντάλλαγμα το θάνατό σου'

Και σύ τους πίστεψες,κι'ακόμα

Δεν το λές,μα τους πιστεύεις..

.................

We stumbled in the kerb

Of the willing dead'

With our minds up

And our eyes down

Lost down the gutter

The keys of spring.

The season we loved

Anyway we loved it,

Being circumscribed circles

Round the rhombus of euphoria,

The most  hideous scarecrow 

Turns back on us in hatred

In the farmhouse of fear.

They promised us worthlessly

Odes to the greatest joy

But they gave us, what a pity,

Sonatas with no moonlight.

Ah, you poet of the rain

Gullible fellow traveller

With the bittersweet look

Of hyacinths' guiltiness

They promised you their life

In exchange for your death'

And you believed them,and though

You say not, you still believe them.

Panagiotis Xourafas