Κάθε Επιθυμία - All Desire

Έχω παρακρατήσει κάθε επιθυμία

Κι' από τα όνειρα μου έχω αποκοπεί

Μονάχα η θλίψη ακέραιη και μία

Της άδειας μου καρδιάς η αναλαμπή.

Καταιγίδες αδίσταχτης απαλλαγής

Χαθήκαν στης γαλήνης μου το έλος 

Έτσι μονάχος μου στην ερημιά της γής

Αναρωτιέμαι πότε θα φανεί το τέλος.

Το γυμνωμένο δέντρο καταράστηκε

Ένας χειμώνας αργητός και δίχως απανέμι,

Ένα μονάχα φύλλο που έτσι καταχράστηκε

Την εποχή του απέμεινε σχιστά να τρέμει.

............................

I have outlasted all desire,
My dreams and I have grown apart;
My grief alone is left entire,
The gleamings of an empty heart.

The storms of ruthless dispensation
Have struck my flowery garland numb,
I live in lonely desolation
And wonder when my end will come.

Thus on a naked tree-limb, blasted
By tardy winter's whistling chill,
A single leaf which has outlasted
Its season will be trembling still.

Poetry : Aleksandr Pushkin

Greek Translation : Panagiotis Xourafas