9 x 8 = 72 +

Στην μανιοκατάθλιψη σου
μου είχες πεί, θυμάσαι
πως 9 x 8 = 72.
Μετά το διόρθωσες 
Εβδομήντα Δύο + Δύο
Φλόγες από στήμονες κρίνων =
(Ο ήλιος που σβήνει μακριά
στον ορεινό ώμο της νύχτας) -
(Το χαμένο μονοπάτι
στα κανελλιά της σύννεφα).
Στις μαθηματικές επαληθεύσεις 
σε μιά ατέρμονη κυκλικότητα,
χάθηκες και βρέθηκες για να ξαναχαθείς.
Στο τέλος, αν και περάσαν τόσα χρόνια
ίδια πληγή, ίδιο αίμα, ίδιος εσύ ακόμα:
Ο ορειβάτης της απόγνωσης.




...................




On your manic depression
you had told me, remember
that 9 x 8 = 72.
Then you corrected
Seventy Two + Two
Flames from stamens of lilies =
(The sun fading out away
in the highland shoulder of the night) -
(The lost pathway
in her cinnamon clouds).
In mathematical verifications
under an endless circularity,
you were lost and found just to get lost again.
Finally, even if many years have passed
same wound, same blood, same you still:
The mountaineer of despair.





Panagiotis Xourafas