Omertà

Στα δυό παλικάρια που χάθηκαν
στην Λάρισα, απο αναθυμιάσεις 
κρατικής παράνοιας...


Στον κάμπο έχει παγετό, κρυώνω
Κι ανάβω του διαβόλου το μαγκάλι
Λεφτά δεν έχω για να ζεσταθώ
Της μάνας μου η ακριβή αγκάλη
Δεν με γλυτώνει πια απ' το κακό.
Στον κάμπο έχει παγετό, κρυώνω
Μα στα ψηλά τα διαμερίσματα 
Με δάκρυα σύγκαπνων χρησμών
Η εικόνα μου σας αποχαιρετά·
Και τα κεριά που μ'αφαιρέσατε
Λυκόφως ρίχνουν αδιαπέραστο
Στων Ερινύων σας την ομερτά..





...................



The plain is frosty, I feel cold
And I light the devil's brazier
I have no money to keep me warm
My mother's precious hug
Saves me from harm no more.
The plain is frosty, I feel cold
But inside high apartments
In tears of smoky and fiery oracles
My picture's bidding you farewell;
And candles that you took away from me
Cast an impenetrable twilight
On your Erinyes' omertà ..




Panagiotis Xourafas