Εορταστική Περίληψη Του Κόσμου

Ζώα προθυμότατα κι ευέλικτα φυτά

αγνές αυγές χαδιάρικοι νοτιάδες
κερήθρες μυστηρίου θροΐσματα στοιχειών
κι εν μέσω
άνθρωποι πρόσχαροι
χλιδής και μέθης.

Μόλις εβγήκαν
αμέσως διάβασαν τους χάρτες στα ψηλαφητά
ανάστησαν με υπομονή πόλεις και ζούγκλες
και βάλαν τα καλά τους:
τι χρώματα ζωηρά τι κέφια έγχρωμα
και τι πετάγματα κι ανθοφορίες
αύρες λιτές και σώματα σαν αύρες
όλα κι όλοι πανέτοιμοι για Κυριακές.

Που όμως
όπως οι θάλασσες προς τις στεριές
έτσι κι αυτές
άρχισαν να μετατοπίζονται
Δευτέρες μαστορεύοντας, Τρίτες και Πέμπτες.

Και τώρα
τι μέγα λάθος ενδυματολογικό
τι πίκρας πρίμο αγέρι
τι αφέλεια
τι ευπιστία.

.....................

Animals willing and flexible plants

pure dawns cuddly southern winds

combs of mystery rustlings of ghosts

and in between 

cheerful people 

of opulence and insobriety.

When they got out

they quickly  read the maps gropingly

raised patiently cities and jungles

and put their best clothes on :

What vibrant colours what coloured moods

and what flyings and flower blooms

austere auras and bodies like auras

everything and everyone ready for Sundays.

But in the same way

the seas towards the shores

they have started to move

at Mondays thinking of Tuesdays and Thursdays.

And now

what a costume mistake

what a trebling wind of sorrow

what naivety

what gullibility.

Giannis Varveris

Αντισεισμικός Τάφος - Antiseismic Tomb

Shall we ever tear down social unhappiness, comrade?

We owe the struggle of course.

Τomorrow I'm expecting to join happily, to be saved 

from the dialectic of revolutionary shine

from the meaningless theoretical conversations.

All the best in people's rage and let us breath visions'

and because of this we are history's best.

Work now upon annihilation of the self

crying out loud "dirty decorators go home"

we can give our lives in a demonstration,

what can you do?

Nikos Karouzos

Aν Δεν Μας Αφήσετε Να Ονειρευτούμε, Δεν Θα Σας Αφήσουμε Να Κοιμηθείτε

Το ξέσπασμα της νεολαίας στην Ισπανία 

για τη χρεωκοπία μίας δημοκρατίας χωρίς αντίκρισμα, με ανεργία, φτώχεια, ανασφάλεια, τέλμα, διαφθορά, παίρνει διαστάσεις και εξαπλώνεται στην Ευρώπη. Το σύνθημα 

"Aν δεν μας αφήσετε να ονειρευτούμε, 

δεν θα σας αφήσουμε να κοιμηθείτε" αντήχησε και χτες (20/5/2011) στην πλατεία Πουέρτα Ντελ Σολ της Μαδρίτης.

Ακολουθεί το ποίημα "Γη" του Φ.Γ. Λόρκα 
σε απόδοση Τάκη Βαρβιτσιώτη:

 
Προχωρούμε
πάνω σ'έναν καθρέφτη
δίχως ασήμι
πάνω σ'ένα κρύσταλλο
δίχως σύννεφα.
Αν οι ίριδες γεννιόταν
στην ανάστροφη όψη
αν τα ρόδα γεννιόταν
στην ανάστροφη όψη
αν όλες οι ρίζες
κοιτούσαν τ' αστέρια
κι ο νεκρός δεν έκλεινε
τα μάτια
θα γινόμασταν σαν κύκνοι.

Πεθαίνοντας Στην Αθήνα, 2011 - Dying In Athens, 2011

Ξέρω μια πόλη που η άσφαλτος καίει
και δέντρου σκιά δε θα βρεις
μεγάλη ιστορία προγόνοι σπουδαίοι
λυχνάρι και τάφος της γης


Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δεν τη θέλει κανείς
Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ...


Ξέρω μια πόλη στη νέα Σαχάρα
μια έρημο όλο μπετό
οι ξένοι οι στόλοι λαθραία τσιγάρα
παιδιά που δεν ξέρουν κρυφτό

Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δεν τη θέλει κανείς
Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ

Ξέρω μια πόλη στη γη της Αβύσσου
κουρσάρων κι ανέμων νησί
στης Πλάκας τους δρόμους πουλάς το κορμί σου
για ένα ποτήρι κρασί

Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δεν τη θέλει κανείς
Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ

...................

I know a city where asphalt is hot

and there is no shadow of a tree

it's a long story and great ancestors

oil lamp and grave of the earth

Athens you are like a crying woman

that nobody wants her

Athens, oh, Athens I'm dying with you

and so are you together with me

I know a city in north Sahara

a desert full of cement

armadas of foreigners and smuggled cigarettes

kids they know not to hide-and-seek

Athens you are like a crying woman

that nobody wants her

Athens, oh, Athens I'm dying with you

and so are you together with me

I know a city in Abyss land

an isle of winds and pirates

you sell your body in Plaka's streets

for just a glass of wine

Athens you are like a crying woman

that nobody wants her

Athens, oh, Athens I'm dying with you

and so are you together with me...

Lyrics : Sotia Tsotou 

Translation : Panagiotis Xourafas

Music : Christos Gartzos

Vocals : Giorgos Dalaras
Video :  http://www.youtube.com/watch?v=cKd3sAYSfr0
Story : http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=274187

Θανάσης Βέγγος (1927 -2011)

Σκηνή από την ταινία του Αγγελόπουλου "Το βλέμμα του Οδυσσέα",(http://www.youtube.com/watch?v=pjlJh0zA2pE) με τον αθάνατο Θανάση Βέγγο και τον Χάρβευ Καιτέλ :





Ξέρεις κάτι; 
Η Ελλάδα πεθαίνει.
Πεθαίνουμε σαν λαός. 
Κάναμε τον κύκλο μας. 
Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια 
ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα, 
και πεθαίνουμε... Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα,
να πεθάνει γρήγορα! Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο.




Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1927. Μετά τον πόλεμο ο πατέρας του έχασε τη δουλειά του λόγω των πολιτικών του φρονημάτων και ο σπουδαίος μας ηθοποιός άρχισε να εργάζεται για να βοηθήσει την οικογένειά του.Από το 1948 μέχρι το 1950 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου γνώρισε και τον άνθρωπο που έμελλε να αλλάξει τη ζωή του, τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο.Έτσι, το 1954 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο στην ταινία του Κούνδουρου, "Μαγική Πόλις" και για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους σε ταινίες που άφησαν εποχή, δείχνοντας το μεγάλο και έμφυτο ταλέντο του.Εμφανίστηκε μεταξύ άλλων στις ταινίες "Ο δράκος", "Διακοπές στην Αίγινα", "Μανταλένα", "Συννεφιασμένη Κυριακή", "Ο Ηλίας του 16ου", "Ποτέ την Κυριακή".Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία απέκτησε δύο γιους.Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή.Τα επόμενα χρόνια, με ταινίες όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης καθιερώνεται στη συνείδηση του κοινού.Το 1964, ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ - Ταινίες Γέλιου. Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις «Φανερός πράκτωρ 000», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος», «Ποιος Θανάσης;», οι οποίες πρόσφεραν άφθονο γέλιο με τον σουρεαλισμό τους και τις τρελές ατάκες του πρωταγωνιστή τους.
Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή, από την οποία θα συνέλθει μόνο μετά από πολλά χρόνια.Η καριέρα του συνεχίζεται με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη, ενώ η δημοτικότητά του παραμένει σταθερή κι οδηγεί στην αποθέωσή του από τον κόσμο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, όπου η ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;» αποσπά τα βραβεία κριτικών και κοινού.Μετά από διάλειμμα μερικών ετών, η επιστροφή του στον κινηματογράφο γίνεται με την ταινία «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων αλλά μεγάλης εκφραστικότητας, με κορυφαία στιγμή το ρόλο του στην ταινία «Όλα είναι δρόμος» του 1998. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997 στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία.Το 2009, έδωσε μια συγκλονιστική ερμηνεία στην ταινία "Ψυχή Βαθιά" του Παντελή Βούλγαρη. Τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν στην ταινία "Το πέταγμα του κύκνου" το 2010.Ήταν δικιά του επιλογή να μην έχει πολλές συμμετοχές στην τηλεόραση, ωστόσο είχε αξιόλογες εμφανίσεις σε σειρές ιδιωτικών και κρατικών καναλιών, με πιο αξιομνημόνευτες τα "Βεγγαλικά" και το "Περί Ανέμων και υδάτων".

Πρωτομαγιά - First Of May

My brother

how bright and endless

our world might be

when all humans

see it together!

Sleepless

clunching our palms

we love and believe.

Tomorrow

maybe the road laughs

under the luminous soles

of the new day.

Giannis Ritsos

Στις 30 Απρίλη Που Ελησμόνησα...

 

Ο Καβάφης 

γεννήθηκε στις 30/4/1863 

και πέθανε στις 30/4/1933.

 Ακολουθεί το ποίημα του 

Η Σατραπεία 

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις. 

..............................

The Satrapy

What a misfortune, although you are made
for fine and great works
this unjust fate of yours always
denies you encouragement and success;
that base customs should block you;
and pettiness and indifference.
And how terrible the day when you yield
(the day when you give up and yield),
and you leave on foot for Susa,
and you go to the monarch Artaxerxes
who favorably places you in his court,
and offers you satrapies and the like.
And you accept them with despair
these things that you do not want.
Your soul seeks other things, weeps for other things;
the praise of the public and the Sophists,
the hard-won and inestimable Well Done;
the Agora, the Theater, and the Laurels.
How can Artaxerxes give you these,
where will you find these in a satrapy;
and what life can you live without these. 


Constantine Cavafy