A Summer’s Tale - Eric Rohmer
poetreated
Saturday, 11 January 2025
Friday, 10 January 2025
Tuesday, 7 January 2025
Thursday, 2 January 2025
Maradona or Messi ?
Όταν κάποτε ρώτησαν τον παλιό
πορτιέρο Χόρχε Ντ' Αλεσάντρο για
πορτιέρο Χόρχε Ντ' Αλεσάντρο για
την διαφορά, κατά την γνώμη του,
μεταξύ Μαραντόνα και Μέσι, είπε:
"Ο Μέσι χρειάζεται ένα μέγαρο,
μια νότα, αρμονία, μιά ορχήστρα.
Είναι σπουδαίος, αλλά χρειάζεται
βιολιστές, τον Ινιέστα και για τον
ρυθμό τον Τσάβι. Ο Μέσι είναι
σπουδαίος αλλά ο Ντιέγκο δεν
είχε ανάγκη κανένα. Μπορούσε
να συνθέσει μόνος του τη μουσική,
με ένα τενεκεδάκι και ενα ραβδί
και μπορούσε έτσι απλά να παίξει
μεταξύ Μαραντόνα και Μέσι, είπε:
"Ο Μέσι χρειάζεται ένα μέγαρο,
μια νότα, αρμονία, μιά ορχήστρα.
Είναι σπουδαίος, αλλά χρειάζεται
βιολιστές, τον Ινιέστα και για τον
ρυθμό τον Τσάβι. Ο Μέσι είναι
σπουδαίος αλλά ο Ντιέγκο δεν
είχε ανάγκη κανένα. Μπορούσε
να συνθέσει μόνος του τη μουσική,
με ένα τενεκεδάκι και ενα ραβδί
και μπορούσε έτσι απλά να παίξει
την 5η Συμφωνία του Μπετόβεν".
Jorge D' Alessandro
Saturday, 28 December 2024
Το Όνειρο Του Θάνου - Thanos Mikroutsikos' Dream
I have loved many things,
I have loved something
I will never find, utopia.
The society where
the fisherman will write poetry
and the poet will fish. I ask for
the society I cherish in my dreams.
Kavvadias* had said "Be sorry for
those who don't dream"
So that they don't feel sorry for
me, I was dreaming and still do
all the time.
Thanos Mikroutsikos
Thursday, 19 December 2024
Wednesday, 13 November 2024
79 μ.Χ. - 79 A.D.
Στη σκιά
του Βεζούβιου
Γίνεται
κάρβουνο
ο περίτεχνος
καμβάς της ζωής
του Βεζούβιου
Γίνεται
κάρβουνο
ο περίτεχνος
καμβάς της ζωής
και η λήθη
με αναίδεια
Σκεπάζει
και ολοφυρμό
τη στάχτη του.
Αλήθεια
ότι έχουμε
Τούτος εδώ
ο ανθισμένος
κύκλος. Τώρα.
Ότι έχουμε
αυτός ο κύκλος
ο πρόσκαιρα
Αιώνιος
Και οι ταχυφλεγείς
ακτίνες του.
Στην τελική
Πόσο πιο όμορφος
στην γύρα του,
πόσο πιο έντιμος
Απ' των χρυσών
των επαγγελιών
Τη χτικιασμένη
αγάπη.
...........
In the shade
of Vesuvius
the elaborate
canvas of life
turns to carbon
and oblivion
covers with
impudence
and lament
its ashes.
Truthfully
what we have
Is this one here,
the blooming
cycle. Now.
What we have
is this cycle,
the temporarily
Eternal one
And its fast-flaming
beams.
In the end
How much prettier
and so much fairer
while turning really is
Than golden promises
and their morbid
love.
Than golden promises
and their morbid
love.
Panos Xourafas
Friday, 25 October 2024
Αναμνήσεις Μιάς Επερχόμενης Έκθλιψης Ηλίου - Memories Of An Oncoming Sun Crush
Απ' το μηδέν
μέχρι τούδε
Τόσες
στιγμές
αγέννητες
χαράμισα,
ώσπου
να κόψω
τον λώρο
της αμαρτίας
με την ιερότητα
μέχρι τούδε
Τόσες
στιγμές
αγέννητες
χαράμισα,
ώσπου
να κόψω
τον λώρο
της αμαρτίας
με την ιερότητα
Μέχρι
ν' αποδεχτώ
οτι ακόμα
στέργω
κάθε
ανέγγιχτο
ηλιοβασίλεμα
κάτω απ τα
νύχια μου,
με άδολο
ψυχαναγκασμό
μα και κάποια
επώδυνη είσφρυση
επιθυμίας
στη διάφανη
σάρκα.
Σήμερα
θα αλλάξω
ελαφρώς
την ιστορία,
με τον ναύλο
της απουσίας
στα δόντια,
και εμφορούμενος
απ' του Ικάρου
την πυρίμαχη
αλαζονεία,
θα αρπάξω
διακαώς
τον Ήλιο
του μεσημεριού
εκθλίβοντας τον
Μέχρι
που να χυθεί
ολόκληρος
στου αλίμενου
την σχάση,
με τα χρυσά
τα ήλια του μαζί
και τ' ασημένια
υδρογόνα του,
αργοκυλώντας
ο ξανθός χυμός
απ' την υδρία
του ουρανού
στην ερημιά
της δύσης.
.................
From day one
so far
So many
moments
unborn
I've wasted
until
I cut
the cord
of sin
with holiness
Until
I accepted
that still
I consent
to every
untouched
sunset
under
my nails
with guileless
compulsion
and some
painful
ingrown
desire in
the transparent
flesh.
Nowdays
I will change
the story
slightly,
with the fare
of absence
in my teeth,
and concerned
with Icarus
refractory
arrogance
I will grab
ardently
the midday Sun
crushing it
ardently
the midday Sun
crushing it
Until
the whole body
is spilled
in a harborless
splitting,
with its golden
heliums
and its silver
hydrogens
like a blonde juice
rolling down slowly
from the hydria
of the sky
to the wilderness
of the west.
Panos Xourafas
Monday, 21 October 2024
Drive
είσαι πια τόσο μακριά
που πιο πολύ μου λείπει
το ότι δεν μου λείπεις,
λέω να σου τραγουδήσω
λοιπόν, από απόσταση
δυο αντικριστών αναπνοών
το Drive των Cars
με μια βότκα πορτοκάλι
στο χέρι, κι ύστερα να φτιάξω
από τα δυο πρώτα δάκρυα
που νικούν τα βλέφαρά σου
μια μικρή κούνια παιδική
που θα ταλαντώνεται
σταθερά, από τα χείλη σου
στα χείλη μου, γεννώντας
κάθε λεπτό, κάθε στιγμή
ένα άψαυστο σύμπαν.
..............
you're so far away
and what I miss the most
is that I don't miss you,
so I'd like to sing to you now,
well, from a distance
of two opposite breaths
the Cars hit Drive
with a glass of screwdriver
in hand, and then fixing
from the first two tears
that defeat your eyelids
a small children's swing
which will sway
firmly, from your lips
to my lips, giving birth
every minute, every moment
to an untouched universe.
Panagiotis Xourafas
που πιο πολύ μου λείπει
το ότι δεν μου λείπεις,
λέω να σου τραγουδήσω
λοιπόν, από απόσταση
δυο αντικριστών αναπνοών
το Drive των Cars
με μια βότκα πορτοκάλι
στο χέρι, κι ύστερα να φτιάξω
από τα δυο πρώτα δάκρυα
που νικούν τα βλέφαρά σου
μια μικρή κούνια παιδική
που θα ταλαντώνεται
σταθερά, από τα χείλη σου
στα χείλη μου, γεννώντας
κάθε λεπτό, κάθε στιγμή
ένα άψαυστο σύμπαν.
..............
you're so far away
and what I miss the most
is that I don't miss you,
so I'd like to sing to you now,
well, from a distance
of two opposite breaths
the Cars hit Drive
with a glass of screwdriver
in hand, and then fixing
from the first two tears
that defeat your eyelids
a small children's swing
which will sway
firmly, from your lips
to my lips, giving birth
every minute, every moment
to an untouched universe.
Panagiotis Xourafas
Περίεργο Πράγμα - Curious Thing
Η αγάπη είναι περίεργο πράγμα.
Κάποιοι λένε πως είναι λουκέτο
κάποιοι πως είναι κλειδί
και κάποιοι εισιτήριο.
Που σε ταξιδεύει
σε κόσμους άγνωρους,
όπου το Stairway to heaven
το τραγουδάει ο Gillan
και το Child in time o Plant.
Κάποιοι λένε πως είναι λουκέτο
κάποιοι πως είναι κλειδί
και κάποιοι εισιτήριο.
Που σε ταξιδεύει
σε κόσμους άγνωρους,
όπου το Stairway to heaven
το τραγουδάει ο Gillan
και το Child in time o Plant.
Η αγάπη είναι περίεργο πράγμα.
Κι ας σου είπαν πως δεν είναι,
σαν πλημμυρίδα που σε μουσκεύει
και σε στεγνώνει ταυτόχρονα,
μια νομοτέλεια ελλειπτική
όπως και να δεις την έλλειψη.
Η αγάπη είναι περίεργο πράγμα.
Όσο περισσότερα τα χρώματα της
τόσο χειρότερα για τις παλέτες σου.
Και να σαι τώρα εσύ διαβάζοντας
κάποιον που κάπως ξεπέταξε
από το δικό του μονόπρακτο
λίγες αραχλιασμένες σκέψεις.
Η αγάπη είναι, ίσως τελικά
μόνο μια λέξη: αλληλεγγύη.
........
Love is a curious thing.
Some say it's a lock
some say is a key
and some a ticket.
Taking you on a journey
in worlds unknown
where Gillan sings
Stairway to heaven,
and Plant sings Child in time.
Love is a curious thing.
Even if they told you it's not,
seems like a flood soaking
and drying you at the same time,
an elliptic rule of law
where ellipse and lack combine.
Love is a curious thing.
The more its colours
the worse for your pallets.
And now you are reading
someone who kind of hurried
through a few dreary thoughts
from his own one-act play.
from his own one-act play.
Love is, maybe after all
just a single word: solidarity.
Panos Xourafas
(στη φίλη μου Ελευθερία)
Subscribe to:
Posts (Atom)