Monday 25 February 2013

Κρεμάστρα Και Παλτό - Hanger And Coat





















Εμείς οι δυό που ζήσαμε
Τον έρωτα σαν τα πουλιά
Με το τραγούδι αγκαλιά 
Τη χειμωνιά αψηφήσαμε.

Στη ζεστή την κάμαρα μας
Άλλαζαν ρούχα οι εποχές
Δεν είχαν θέση ανακωχές
Στα πιό λευκά όνειρα μας.

Στου χρόνου τις πηγές
Εμμέσως πλην σαφώς
Καθάριο ήταν το φως
Βάλσαμο στις πληγές.

Εμείς οι δυό που ζήσαμε
Τον έρωτα σαν τα πουλιά
Με το τραγούδι αγκαλιά 
Τη χειμωνιά αψηφήσαμε.

Τωρα στο σπίτι το παλιό
Αραχνιασμένες σκέψεις,
Ανούσιες επισκέψεις
Κρεμάστρα και παλτό.



......................



Us two, who lived
Love like the birds
Armful with our song 
Thus defied winter.

In our warm room
Seasons changed clothes
No truce was needed
In our whitest dreams.

Ιn the springs of time
Ιmplicitly, the light
Was crystal clear
A balm on wounds.

Us two, who lived
Love like the birds
Armful with our song 
Thus defied winter.

Now in the old house
Cobweb thoughts
And insipid visits
Hanger and coat.



Panagiotis Xourafas







Sunday 24 February 2013

Lightning Bolts

 

Δύο κεραυνοί στραφήκαν στο δωμάτιο μου
Δώρο απο τον Δία
Ταλαντεύω τους κεραυνούς σε κούνια πεύκινη.
Οι άνθρωποι με ρωτούν πως είμαι
Είμαι εντάξει λέω.
Είμαι εντάξει λέω. Είμαι υπέροχα!
Σπρώχνω τους κεραυνούς σε παιδικό καρότσι,
Ώσπου να δύσει ο ήλιος και να σκοτεινιάσει.
Τα κορίτσια από την Jubilee Street,
κρέμονται απ' τα παράθυρα τους,
και κουνάνε τα χέρια και με ρωτάνε
πώς είμαι απόψε,
Είμαι καλά λέω.
Είμαι καλά λέω. Ειμαι εντάξει!
Στην Αθήνα όλοι οι νέοι κλαίνε
απο τα δακρυγόνα, κι εγώ
είμαι στην πισίνα του ξενοδοχείου 
και προσπαθώ να μαυρίσω.
Ανθρωποι έρχονται και με ρωτούν ποιός είμαι.
Αν δεν ξέρεις, μην ρωτάς λέω.
Ο Δίας γελάει, αλλά είναι τα δακρυγόνα.
Με ρωτάει πως είμαι. Λέω Δία, μην ρωτάς.
Οι κεραυνοί μου είναι δονήσεις χαράς.
Είναι αγόρια ευφορούμενα απο τον Δία.
Τα ταίζω κουάκερ στο παιδικό κάθισμα της γνώσης.
Και στο λίκνο της δημοκρατίας
τα περιστέρια φοράνε αντιασφυξιογόνες μάσκες.
Οι κεραυνοί μου παιχνιδίζουν στα ασανσέρ
Γλιστρούν στην κουπαστή της σκάλας του ξενοδοχείου.
Και ο Δίας πετάει μιά φιάλη αερίου
Περιστρέφεται γύρω απο την πισίνα,
Καθώς τα περιστέρια που φορούν 
αναπνευστικές συσκευές κλέβουν τους κεραυνούς.
Ο Δίας τα θέλει πίσω, κεραυνοί της χαράς μου
Μικρά αγαπημένα μου αγόρια!
Εχουν χαθεί για μας!
Και οι άνθρωποι δεν θα γυρίσουν πίσω πιά.
Την νύχτα, τους κοιτάζω που κοιμούνται
και κλαίνε χρόνια γεμάτα δάκρυα.
Και δεν είναι απο τα δακρυγόνα.
Οι άνθρωποι με ρωτούν πως είμαστε.
Είμαστε λέω, κυρίως χαμένοι.



Nick Cave










Wednesday 20 February 2013

Μυρισαι Το Αριστον (ΙΙ)

























ΚΑΤΟΙΚΗΣΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ που 'βγαινε από την άλλη, την
πραγματική, όπως τ' όνειρο από τα γεγονότα της ζωής μου.
Την είπα κι αυτήν Ελλάδα και τη χάραξα πάνω στο χαρτί
να τηνε βλέπω. Τόσο λίγη έμοιαζε' τόσο άπιαστη.
Περνώντας ο καιρός όλο και τη δοκίμαζα: με κάτι ξαφνικούς
σεισμούς, κάτι παλιές καθαρόαιμες θύελλες. Άλλαζα θέση
στα πράγματα να τ' απαλλάξω από κάθε αξία. Μελετούσα
τ' Ακοίμιστα και την Ερημική ν' αξιωθώ να φκιάνω λό-
φους καστανούς, Μοναστηράκια, κρήνες. Ως κι ένα περι-
βόλι ολόκληρο έβγαλα γιομάτο εσπεριδοειδή που μύριζαν Η-
ράκλειτο κι Αρχίλοχο. Μα 'ταν η ευωδία τόση που φοβήθηκα.
Κι έπιασα σιγά - σιγά να δένω λόγια σαν διαμαντικά να την
καλύψω τη χώρα που αγαπούσα. Μην και κανείς ιδεί το κάλ-
λος. 'Η κι υποψιαστεί πως ίσως δεν υπάρχει.



.........................



I INHABITED A LAND that was coming from the other, 
the real one, like the dream from the facts of my life.
I named her Greece too, and carved her on paper
just to see her. She looked so minor, so intangible.
As time went by I tested her: with some sudden
earthquakes, some old pure blooded storms. I changed
position at things to save them from any value. I studied
the Sleepless and the Solitary to be able to make brown
hills, tiny Monasteries, fountains. I even made a garden 
that was full of citrus trees which smelled Heraclitus and
Archilochus. But the perfume was so strong I got scared.
And then, I started little by little tying words like jewels
to cover the land I loved. So as nobody can see the 
beauty. Or become even suspicious she does not exist.




Odysseas Elytis





Αύριο Μπορεί Να Μας Σκοτώσουν - Tomorrow They Might Kill Us




Χαμογελάμε κατά μέσα. Αυτό το χαμόγελο, το κρύβουμε τώρα.
Παράνομο χαμόγελο, όπως παράνομος έγινε κι ο ήλιος,
παράνομη και η αλήθεια. Κρύβουμε το χαμόγελο,
όπως κρύβουμε στην τσέπη μας, τη φωτογραφία της αγαπημένης μας,
 όπως κρύβουμε την ιδέα της λευτεριάς, ανάμεσα στα δυο φύλλα της καρδιάς μας.

Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο.

Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο,
κι αυτόν τον ουρανό, δεν μπορούν να μας τα πάρουν.



..............................


We are smiling deeply within. This smile, we now hide.
Illegal smile (an outlaw of a smile), just as the sun became illegal (an outlaw),
illegal and so is the truth (an outlaw aswell, the truth). We hide the smile,
just as we hide in our pocket, the photograph of our beloved,
just as we hide the idea of emancipation (liberty, freedom),

within (amongst) the two leaves (plates, sheets) of our heart.
All (of us) here have one sky and the same smile.

Tomorrow they might kills us. This smile,
and this sky, they cannot take (away) from us (cannot be taken from us).





Poetry: Giannis Ritsos

Music: Christos Leontis

Vocals: Nikos Xylouris

Monday 11 February 2013

2012 - Selections

1. Κάθε Επιθυμία (All Desire) - Aleksandr Pushkin
http://www.panosx.blogspot.gr/2012/03/all-desire.html
2. Οι Βάρβαροι (Varvari) -  Jovan Hristić
http://www.panosx.blogspot.gr/2012/03/varvari.html
3. Νοτιότερα Του Νότου (Southern Of South) - Panagiotis Xourafas
http://panosx.blogspot.gr/2012/04/southern-of-south.html
4. Η Ντροπή Της Ευρώπης (Europas Schande) - Gunter Grass  
http://panosx.blogspot.gr/2012/05/europas-schande.html
5. Την Γλώσσα Μου Έδωσαν Ελληνική - Odysseas Elytis
http://panosx.blogspot.gr/2012/07/greek-language-they-gave-me.html
6. Ωρίων (Orion) -  Odysseas Elytis
http://panosx.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html
7. In Un Momento - Dino Campana
http://panosx.blogspot.gr/2012/09/in-un-momento.html
8. Ψυχορράγημα (Agonia) - Giuseppe Ungaretti
http://panosx.blogspot.gr/2012/10/agonia.html
9. Μποτίλια Στο Πέλαγο (Bottle In The Sea) - Giorgos Seferis
http://panosx.blogspot.gr/2012/10/bottle-in-sea.html
10. Η Πανοπλία Της Μοναξιάς (Armor Of Loneliness)- Panagiotis Xourafas  
http://panosx.blogspot.gr/2012/11/armor-of-loneliness.html
11. Ικέτιδες Στην Ηλεκτροφόρα Καρέκλα - Aglaia Milia
http://panosx.blogspot.gr/2012/11/hiketides-in-electric-chair.html
12. Οι Aρχαίοι Έλληνες (Dei Gamle Grekarane) -  Eldrid Lunden
http://panosx.blogspot.gr/2012/12/dei-gamle-grekarane.html



Sunday 3 February 2013

Ο Παράδεισος Του Μαγιακόφσκυ - Mayakovsky's Paradise

 Το κείμενο που ακολουθεί είναι μέρος απο το θεατρικό του Μαγιακόφσκυ, με τιτλο "Mystery Bouffe", που έγραψε το 1918. Σ'αυτό, σατυρίζει την θρησκεία. Περιγράφει μια μάχη ανάμεσα σε δυό ομάδες, τους "Ακάθαρτους" (Εργατική Τάξη) και τους "Καθαρούς" (Ανώτερη Τάξη). Συμβαίνει τοτε ενας μεγαλος κατακλυσμός, η γη καταστρέφεται και οι επιζώντες αναζητούν καταφύγιο στον Βόρειο Πόλο. Οι Ακάθαρτοι νικούν τους Καθαρούς και δημιουργούν έναν εργατικό παράδεισο στη γη, όπου οι άνθρωποι ζούν με ζεστασιά και φως παράγοντας ηλεκτρισμό απο τα κύματα. Στο τέλος της Δεύτερης πράξης, οι Ακάθαρτοι βλέπουν έναν άντρα που θεωρούν οτι ειναι ο "Χριστός" μια και περπατάει στο νερό. Αυτός ο "Χριστός" όμως διδάσκει άλλα πράγματα:



Ο Παράδεισος μου είναι για όλους,
εκτός απ' τους πτωχούς τω πνεύματι,
που ειναι πρησμένοι όσο το φεγγάρι
απο τη νηστεία τη Σαρακοστή.
Μια καμήλα μπορει να περάσει πιο εύκολα
απο το μάτι μιας βελόνας, παρά ενας ελέφαντας
να εισέλθει στο βασίλειο μου.
Ελάτε προς εμένα
ολοι εσείς που έχετε με πραότητα μαχαιρώσει τον εχθρό
και κατόπιν απομακρυνθεί απο το πτώμα του
μ' ένα τραγούδι στα χείλη σας!
Έλα εσύ ανελέητε!
Έχεις πρώτος το δικαίωμα εισόδου
στο βασίλειο μου-
που είναι επίγειο ,όχι επουράνιο!
Ελάτε όλοι εσείς που δεν είστε φορτωμένα μουλάρια,
και όλοι εσείς που η ζωή σας είναι απάνθρωπη
και αβάσταχτη!
Το βασίλειο μου -επίγειο όχι επουράνιο-
είναι για σας. (...)


...............................



Τhe following is a part of "Mystery Bouffe' , written by Vladimir Mayakovsky in 1918.In Mystery-Bouffe, a religious mystery play which mocked religion, the poet described a struggle between two groups, the "Unclean" working class and the "Clean" upper class. The earth has been destroyed by a flood, the survivors seek refuge at the North Pole. The "Unclean" defeat the "Clean" and create a workers' paradise on Earth, where people "will live in warmth and light, having had electricity move in waves". At the end of Act II, the Unclean see a man they identify as “Christ” walking across the water. This Christ, however, preaches a new, worldly gospel:


My Paradise is for everyone
except the poor in spirit,
who are swollen up as big as the moon
from fasting in Lent.
A camel can pass through the eye of a needle more easily
than such an elephant
can enter my kingdom.
Come unto me
all you have calmly stabbed the enemy,
and then walked away from his corpse
with a song on your lips!
Come, unforgiving one!
You have first right of entry
into my kingdom-
which is earthly, not heavenly!
Come all who are not pack mules,
and all for whom life is cruel
and unbearable!
My kingdom -earthly not heavenly-
is for you. (...)




Vladimir Mayakovsky

Friday 1 February 2013

Στην Αναγγελία Θανάτου Της Κυρίας Μ.Τ. - Na Vest O Smrti Gospođe M.T.

Καλώς τα κατάφερες Θάνατε
Τι επιτυχία
Να γκρεμίσεις ενα τέτοιο φρούριο
Να καταπιείς τόση σάρκα, να θραύσεις τόσα κόκκαλα
σε τόσο λίγο χρόνο
Να χαλάσεις τόση ενέργεια
γρήγορα, μέχρι να σωθεί ένα τσιγάρο.
Τι θαυμάσια δουλειά ήταν αυτή Θάνατε
Τι επίδειξη δύναμης ήταν αυτή.
(Σαν να μην σε πιστεύαμε,
σαν να μας το λεγες απλά.)


ποίημα αφιερωμένο στη Μίρα Τράιλοβιτς



...............



Kakav dobro obavljen posao, Smrti,
kakav uspeh,
srušiti takvu tvrđavu!
Požderati toliko mesa, skrckati toliko kostiju
za tako kratko vreme.
Potrošiti toliku energiju,
brzo, kao kad se ispuši cigareta.
Kakav je to bio posao, Smrti,
kakva demonstracija sile.
(Kao da ti ne bismo
verovali na reč.)


pesma posvećena Miri Trailović




Danilo Kiš

Greek Translation: Marina Markovic / Panagiotis Xourafas
English Translation in :https://sites.google.com/site/projectgoethe/Home/danilo-ki/na-vest-o-smrti-gospoe-mt